DOLAR
Alış: 40.06
Satış: 40.22
EURO
Alış: 46.80
Satış: 46.99
GBP
Alış: 53.90
Satış: 54.30
ANKARA
ADANA
ADIYAMAN
AFYON
AĞRI
AKSARAY
AMASYA
ANKARA
ANTALYA
ARDAHAN
ARTVİN
AYDIN
BALIKESİR
BARTIN
BATMAN
BAYBURT
BİLECİK
BİNGÖL
BİTLİS
BOLU
BURDUR
BURSA
ÇANAKKALE
ÇANKIRI
ÇORUM
DENİZLİ
DİYARBAKIR
DÜZCE
EDİRNE
ELAZIĞ
ERZİNCAN
ERZURUM
ESKİŞEHİR
GAZİANTEP
GİRESUN
GÜMÜŞHANE
HAKKARİ
HATAY
IĞDIR
ISPARTA
İSTANBUL
İZMİR
KAHRAMANMARAŞ
KARABÜK
KARAMAN
KARS
KASTAMONU
KAYSERİ
KIRIKKALE
KIRKLARELİ
KIRŞEHİR
KİLİS
KOCAELİ
KONYA
KÜTAHYA
MALATYA
MANİSA
MARDİN
MERSİN
MUĞLA
MUŞ
NEVŞEHİR
NİĞDE
ORDU
OSMANİYE
RİZE
SAKARYA
SAMSUN
SİİRT
SİNOP
SİVAS
ŞANLIURFA
ŞIRNAK
TEKİRDAĞ
TOKAT
TRABZON
TUNCELİ
UŞAK
VAN
YALOVA
YOZGAT
ZONGULDAK
Ana Sayfa
Foto Galeri
10.07.2025
792 Görüntüleme
-
- Gece yarısıydı. Kapıma vuran hafif tıkırtıyla uyandım. İlk başta rüzgâr sandım, ama sonra o sesi duydum: ince bir inilti, çaresizce yükselen bir fısıltı gibi. Kapıyı araladığımda göz göze geldik. Tüyleri yol yol ıslanmış, gövdesi titriyordu. Karnı şişkin… Anne olacaktı. Ve belli ki artık gücünün son noktasındaydı. 63 günlük hamileydi. Gözleriyle konuşuyordu âdeta: “Ne olur, yardım et.” O an içimde bir şey kırıldı. Dış dünyanın tüm gürültüsü sustu, o koca gözlerin içindeki sessiz yalvarışla baş başa kaldım. Hemen battaniye getirdim. Karnını okşarken hafifçe mırıldandı. Belki de teşekkür ediyordu. Belki de sadece bir sıcaklık arıyordu bu soğuk, ilgisiz dünyada. Ama artık yalnız değildi. Kapımda duran sadece bir köpek değildi; annelik umudu, hayatta kalma mücadelesi ve saf güvenin vücut bulmuş hâliydi.
-
- İlkbaharın başıydı. Gökyüzü parlıyor, kuşlar yeni uyanan dallarda cıvıldıyordu. Tam her şey yerli yerindeydi ki, evin ön kapısından bir tıkırtı geldi. Önce rüzgâr sandım. Ama sonra, kalbime dokunan o iniltiyi duydum. Kapıyı araladığımda, göz göze geldik: Karnı belirgin şekilde şişmiş, bitkin, bakışlarında panik ve umudu bir arada taşıyan bir köpek. Titreyerek yürüyordu. Sanki kapımı çalarcasına bir inilti daha çıkardı. Sonbaharın kızılına çalan tüyleri yorgunluktan solgundu. Ama gözlerindeki o yalvarış… O bir çağrıydı. Bir anneydi, doğmak üzere olan hayatlarıyla güven arıyordu. Yanına yavaşça yaklaştım, sesimi yumuşatıp konuşmaya başladım: “Hey, kızım… Artık güvendesin.” Bu kelimelerle beraber kulakları kıpırdadı, kuyruğu zayıf bir umutla sallandı. Ona alan açtım. Tereddütlü ama kararlı adımlarla verandaya girdi. Yolculuğu boyunca taşıdığı korkunun izleri, üstüne yapışmış gibiydi. Ona battaniyeyle bir köşe hazırladım. İç çekişindeki şükran gözlerimden kaçmadı. Su ve biraz mama getirdim. Hevesle içti, yorgun bir savaşçının son siperine sığınışı gibiydi. Sessizce izledim onu… Belki doğum çok yakındı. Belki yalnızca bir saat kalmıştı. Ama artık yalnız değildi. Kapımda bulduğum o yabancı, artık sadece yardıma muhtaç bir köpek değil; birlikte bir mucizeye tanıklık edeceğimiz güçlü bir anneydi.
Yorumlar
Yorumlar (Yorum Yapılmamış)
Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz?
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, pornografik, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.
