49 yıllık evlilik hayatları boyunca, anne ve babam alışılmadık bir alışkanlık geliştirdiler. Evden ayrılırken kapının önünde birbirlerini öperlerdi. Alışkanlık normalde bunu kolaylaştırırdı, ama artık bu öpücük onlar için bir zorunluluktu. Yeni evlendikleri günden beri kapıda birbirlerini öperler ve artık bu bir gelenek haline geldi. Bir tartışmanın ortasında olsalar bile, birbirlerini öperler ve tartışmalarına kapıdan çıkarken kaldıkları yerden devam ederlerdi. Bununla birlikte, sonraki bir olay benim hayatımı felç etti. Ne yapacağımı bilmiyorum ve nereye gideceğimi bilmiyorum.Bununla nasıl başa çıkabilirdim? O gün hayatım da sona eriyordu.